ابزارهای لازم برای کار با آبرنگ، یک جعبه آبرنگ خوب که حد اقل دوازده رنگ داشته باشد. همچنین قلم موی شماره 10 آبرنگ به اندازه متوسط است، با این قلم مو می توانید لکه های نسبتاً بزرگ ایجاد نمایید و نیز خطوط ظریف را نیز رسم نمایید. قلم موی خوب وقتی خیس می شود نوکش به نازکی سوزن در می آید. وسیله دیگری که برای نقاشی با آبرنگ لازم دارید عبارتند از: یک تخته شاسی به رنگ سفید. (از یک صفحه شیشه ای که پشت آن کاغذ سفید چسبانده شده می توانید استفاده کنید.) سفیدی شیشه یا تخته شاسی سبب می شود که رنگ هایی را که با هم می آمیزید ببینید و میزان غلظت آن را تشخیص دهید. یک قطعه اسفنج (ابر) که با آن بتوانید کاغذ را مرطوب بنمایید، پارچه تمیزی برای پاک کردن و خشک نمودن قلم ها و همچنین دو ظرف کوچک برای آب، یکی برای شستن قلم مو و دیگری برا ی آماده نمودن و در هم آمیختن رنگها. پیش از شروع نقاشی با آبرنگ کاغذ را نمناک کنید (با اسفنج مرطوب ) سپس کاغذ را بر روی میز یا تخته زیر دستی با چسب بچسبانید. در این حالت سطح کاغذ چین خوردگی دارد ولی پس از چند دقیقه که نم کاغذ برچیده شد سطح آن نیز صاف می گردد. کاغذ را دوباره مرطوب نمایید و اندکی صبر کنید تا نم آن کم شود، در حینی که سطح کاغذ در حال خشک شدن است با مداد نرم، پاره ای از قسمت های شکلی را که در نظر دارید مجسم سازید روی کاغذ نمناک طرح کنید. پس از پایان طرح کاغذ را به کنار بگذارید تا رطوبت در آن رسوخ نماید، در این فرصت رنگها را آماده کنید.

قلم مو را با مقداری آب و با رنگ آغشته سازید و رنگ را کاملاً روی تخته شاسی بمالید تا کاملاً حل شود. دفترچه آبرنگ یا تخته ای را که کاغذ آبرنگ بر روی آن چسبیده روی سطح صاف قرار داده و به نقاشی بپردازید. قلم مو باید همیشه پر از آب و رنگ باشد، خواه شکل ظریفی را نقش کنید و یا اینکه سطح بزرگی را رنگین سازید. دلیلش این است که در این روش، عمل نقاشی باید با سرعت و جرأت انجام گیرد و چنانچه قلم مو خشک باشد این عمل امکان پذیر نخواهد بود. در نقاشی با آبرنگ برای اینکه رنگها در همدیگر نروند، بین ضربات قلم فاصله کوتاهی در نظر بگیرید تا کاغذ بتواند رنگ اول را در خود فرو ببرد و برای پذیرش رنگ بعدی آماده شود. اگر بخواهید رنگ ها کاملاً شفاف و درخشنده با شند باید صبر کنید تا لایه رنگی که روی کاغذ کشیده اید کاملاً خشک شود و سپس لایه دیگر را روی آن بکشید. چون جنسیت مادی آبرنگ شفاف است، بنابراین هر لایه ای که روی لایه دیگر می نهید رنگ لایه زیرین را نیز نشان می دهد و در محل برخورد دو لایه، رنگ تیره تر خواهد شد. مثلاً اگر سطحی را به ر  نگ سبز درآورید و پس از خشک شدن لایه قرمز روی آن بکشید در نقاطی که سبز و قرمز روی هم قرار گرفته باشد رنگ قهوه ای پدید خواهد آمد. ولی نباید بیش از دو یا سه رنگ را با هم مخلوط نمود چون در این صورت رنگ کدر خواهد شد. هرگز رنگ سفید به کار نبرید. سفید، رنگها را مات می کند و از درخشندگی رنگ می کاهد و خصلت نقاشی با آبرنگ یعنی (شفافیت) را از بین می برد.

آبرنگ را نباید غلیظ به کار ببرید چون رنگ غلیظ نمی گذارد سایر رنگها از زیر آن دیده شوند و نقاشی آبرنگ به نقاشی با گواش شبیه خواهد شد. قلم مو را بعد از هر رنگ در آب تمیز بشویید و با پارچه خشک کنید و سپس به رنگ دیگر آغشته نمایید. برای از بین بردن لکه رنگی که به نظرتان جالب نیست، اسفنج را در آب خیس کنید و آهسته روی لکه مزبور بکشید. لکه را با دقت به وسیله اسفنج بردارید. صبر کنید تا کاغذ خشک شود. پس از آنکه کاغذ کاملاً خشک شد رنگ مورد نظر را به شکل لایه نازک روی آن قرار دهید. برای اینکه در نقاشی با آبرنگ موفقیت کامل به دست آورید تمرین را از موضوع های کوچک و بسیار ساده آغاز نمایید. دو عدد میوه، چند فنجان، یک شاخه گل و ... ابتدای این کار دقیقاً به این اشیا نگاه کنید. رنگهای آنها را تشخیص دهید، مرز تاریکی و روشنی رنگ ها را معین کنید وبه ساختن آنها بپردازید.                                                               

 نوشته شده توسط شاخه ی هنر در چهارشنبه 89/9/3 و ساعت 8:0 عصر | نظرات دیگران()